De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid, of adequaat niveau van inneming (AI), is een maat om aan te geven hoeveel van een bepaald vitamine, mineraal of voedingsstof men dagelijks nodig heeft. Deze maat wordt vastgesteld door de Gezondheidsraad, en stamt al uit de jaren 30.
De ADH dient dus als een dagelijkse richtlijn wat elk individu nodig heeft om gezond te zijn en te blijven. Wordt deze (gedurende langere tijd) niet behaald, kan er een tekort ontstaan (deficiëntie) met eventuele ziekten tot gevolg. Te veel van een vitamine binnenkrijgen kan tevens schadelijke gevolgen hebben. Het aanhouden van de richtlijn zorgt hierbij voor een gezond gemiddelde.
De ADH moet als een wereldwijd gemiddelde worden beschouwd. De dagelijks benodigde behoefte kan namelijk breed verschillen tussen zowel mannen als vrouwen, verschillende leeftijden, bevolkingsgroepen, kinderen, chronisch zieken, etc. De richtlijn en het gemiddelde is daarom zo vastgesteld dat deze ruim 97,5% van de bevolking kan voorzien van hun behoeften. De marge van 2,5% is te rekenen voor mensen met een hogere, of lagere ADH-behoefte.
Deze ADH-richtlijn is terug te vinden op verpakkingen en etiketten van voedingsmiddelen en met name voedings- en vitaminesupplementen. Op deze ook wel “etiketterings-ADH’s” genoemd, staat beschreven hoeveel dit product kan bijdragen aan deze dagelijkse benodigde inname aan de hand van percentages. Bijvoorbeeld: dit product: Vitamine C 11% ADH (per 100 gram). Op deze manier kan men bijhouden hoeveel er van een bepaalde voedingsstof of vitamine al is ingenomen, of wat er nog nodig is. Het nuttigen van een gevarieerd dieet en de Schijf van Vijf zijn hierbij leidend. De ADH is met een gezond voedingspatroon goed te evenaren zonder het gebruik van extra voedingssupplementen.