Coping is een Engelstalig woord uit de psychologie. Het gaat hierbij om de manier waarop iemand met moeilijke en stressvolle situaties omgaat. Dit kunnen problemen en stresssituaties zijn zoals het verliezen van je baan, een verbroken relatie of een overlijden van een dierbare. Letterlijk betekent het; hoe ‘to cope’ je met de situatie (omgaan/dealen met/opgewassen zijn tegen). Hoe iemand zijn coping is en welke actie volgt, hangt af van de omstandigheden, persoonlijkheid en hierop volgende copingstrategieën. Dit vormt je copingstijl. Hoe jij voornamelijk reageert op, en omgaat met moeilijke situaties (zowel verstandelijk als emotioneel).Coping kan op verschillende manieren, en zal per individu sterk verschillen. Dit wordt ook wel iemands ‘copingstrategie’ (copingstijl) genoemd. Men kan na/binnen de strategie kiezen uit verschillende ‘copingmechanismen’ om handvaten te bieden voor de daadwerkelijke situatie of het probleem. Copingstrategieën en -stijlen kunnen in de loop van het leven veranderen. Hoe iemand vroeger als tiener met een situatie omging, kan in het volwassen leven anders zijn.Copingstrategieën worden onderverdeeld in primaire en secundaire coping. Onder primaire coping valt het nadenken over de concrete situatie. Wat is er aan de hand, of wat gebeurt er nu? Secundaire coping is een stapje meer afstand. Hoe los je dit probleem op, of wat doe je met deze situatie? Naar aanleiding van de strategie bepaalt men een mechanisme. Hierbij kun je bijvoorbeeld het probleem vermijden of juist actief aanpakken, sociale steun zoeken, depressieve klachten, of juist agressie vertonen en palliatief reageren (zich richten op zaken buiten het probleem en afleiding zoeken zoals verslavingen). Copingstrategieën en -mechanismen kunnen zowel adequaat en helpend zijn, als niet helpend en destructief. Dit kan dus per situatie en in de levensloop verschillen. Ook kan men leren van de coping bij een bepaalde situatie. Als er een dierbare overlijdt en men eerst het probleem uit de weg ging en agressie vertoont, kan er in de toekomst van worden geleerd waardoor er juist meer op zoek wordt gegaan naar steun van dierbaren en het uiten van emoties op een positieve en helpende manier.